Pionizacja języka!

Pionizacja języka!

Co to jest? Czemu służy? Jak to robić?

Pionizacja języka jest ruchem unoszenia czubka języka w kierunku podniebienia. Tylko spionizowany język spełnia swoje funkcje podczas połykania, oddychania oraz mówienia! Często pionizowanie języka jest pierwszą czynnością przed dalszym postępowaniem logopedycznym.

Przyczyny braku pionizacji mogą być różne, np. krótkie wędzidełko podjęzykowe, które uniemożliwia uniesienie języka lub niska sprawność mięśni narządów artykulacyjnych (w tym języka).

Jak ćwiczyć?

Przed wykonywaniem ćwiczeń warto wyjaśnić dziecku przyczynę ćwiczeń (np. zanim będziemy uczyli się artykulacji głoski sz nasz język musi być sprawny) i zacznijmy budować jego świadomość w obrębie własnego ciała. Spróbujmy pokazać dziecku korzystając z lustra, gdzie są: zęby, wargi, podniebienie. Używajmy dziecięcej metaforyki buzi jako mieszkania, buzi – pralki, buzi – parkingu.

Zacznij od kilku powtórzeń w ciągu dnia, stopniowo zwiększając ich ilość. Nie ćwiczmy z dzieckiem za długo, lepiej poćwiczyć kila razy dziennie po 3 minuty, niż przez 15 minut ćwiczyć bez przerwy! Wykonujmy z dzieckiem ćwiczenia, które będą polegały na unoszeniu języka najpierw w kierunku górnych zębów, wałka dziąsłowego i wyżej, na podniebienie.

Oto kilka ćwiczeń, które możesz wykorzystać:

Wesoły konik – kląskanie (ważne jest aby buzia była otwarta)

Samochód na parkingu – język udaje, że jest samochodem, który może zaparkować tylko w jednym specjalnym miejscu: na wałku dziąsłowym. (Jeśli dziecko nie może trafić językiem na wałek dziąsłowy, to wskazujemy dotykając palcem, tłumaczymy, że na górce, za górnymi ząbkami. Ważne aby buzia była otwarta)

Ciekawski język – język chce dotknąć do nosa, dotyka górnej wargi i górnych zębów – naprzemiennie, następnie zagląda do gardła (kilkakrotnie powtarzamy to ćwiczenie)

Liczenie górnych ząbków – czubek języka dotyka po kolei wszystkich ząbków na górze (ważne aby buzia była otwarta)

Muchomorek – rysujemy kropki czubkiem języka na podniebieniu

Śrubokręt – język jest śrubokrętem, który wkręca śrubkę do sufitu w buzi

Język alpinista – język wspina się coraz wyżej- od górnych ząbków w kierunku gardła

Schody – pierwszy schodek jest tuż za zębami, drugi na wałku dziąsłowym, trzeci na podniebieniu

Pędzelek – język maluje sufit w buzi (podniebienie)

Piłka – język udaje piłkę, odbija się od podłogi i od sufitu (od dna jamy ustnej i od podniebienia)

Łopatka – wyjmujemy język z buzi starając się aby kształtem przypominał łopatkę, podnosimy jego brzegi, w środku tworzy się zagłębienie

Młotek – szybkie uderzanie czubkiem języka w wałek dziąsłowy – buzia otwarta (język udaje młotek, który wbija gwoździa)

·    Podczas ćwiczeń z dzieckiem korzystaj z lusterek, pacynek, bawcie się w koncerty lalek i maskotek, wykorzystaj autka, i inne zabawki.

·       Gimnastykujcie język w każdej wolnej chwili – podczas spaceru, zabawy w domu i na placu zabaw, czekając na obiad, podczas kąpieli, przed i po myciu zębów. Każda chwila jest dobra do ćwiczeń!

·       Ćwiczenia języka nie są czasochłonne, a regularna gimnastyka przyda się w pionizacji!