Co to jest mowa bezdźwięczna?

Co to jest mowa bezdźwięczna?

Zamiana samogłosek dźwięcznych na ich bezdźwięczne odpowiedniki wygląda następująco: dziecko zamiast „b” mówi „p”, zamiast „d” mówi „t” i dalej: „g” zamienia na „k”, „dz” na „c”, „dż” na „cz”, „dź” na „ć”, „w” na „f”, „z” na „s”, „ż” na „sz”, „ź” na „ś”. Mowa dziecka jest niewyraźna i cicha. Jest to częsta wada wymowy u dzieci w wieku przedszkolnym. Natomiast dziecko w wieku szkolnym, nadal mówiące bezdźwięcznie, zwykle ma problemy z czytaniem i pisaniem, gdyż pisze najczęściej tak, jak słyszy i mówi.

 Skąd się bierze mowa bezdźwięczna?

 Dziecko może mieć: niedosłuch, niedokształcenie słuchu fonematycznego (nieprawidłowe słyszenie dźwięków mowy) lub zakłócenie pracy mięśni krtani, dzięki którym prawidłowo pracujące wiązadła głosowe poprzez drgania wytwarzają głoski dźwięczne. Zwykle przyczyną tego, że dziecko mówi w taki sposób nie jest poważne schorzenie. Ale zawsze należy skonsultować się w takiej sytuacji z logopedą, innymi specjalistami zaleconymi przez logopedę (otolaryngolog, neurolog).

 Jakie głoski są dźwięczne, a jakie bezdźwięczne?

1. głoski dźwięczne: b, w/v, d, dz, z, dż, ż/rz, ź, g, l, ł, m, n, ń, r, a, e, i, o, u, y;

2. głoski bezdźwięczne: p, f, t, c, s, cz, sz, ś, ć, k, ch/h;

 Przykłady mowy bezdźwięcznej: „pętę kszeczny”, „potaj mi pułkę s masłem”, „opiecuje”;

Co robić?

Terapię mowy bezdźwięcznej prowadzi logopeda. Ważne jest ustalenie przyczyny i ustalenie kolejności wywoływania głosek.

Poprzez ćwiczenia wzmacniajmy mięśnie narządów biorących udział w procesie powstawania mowy: ćwiczenia warg, policzków, języka, a także ćwiczenia słuchowe, przygotowujące dziecko do słyszenia, a następnie prawidłowego wymawiania głosek dźwięcznych.

 Razem z dzieckiem ćwiczmy:

·       parskanie

·       cmokanie wargami

·       nadymanie policzków zakończone parsknięciem

·       przykładanie dłoni dziecka do krtani rodzica w czasie prawidłowej artykulacji głosek dźwięcznych

·       przykładanie dłoni dziecka do jego własnej krtani w czasie artykulacji samogłosek (wtedy dziecko poczuje na sobie, na czym polega praca krtani)

·       zachęcanie do naśladowania różnych dźwięków, np. silnika motoru, samochodu, karetki pogotowia.

 Mowa bezdźwięczna nie mija z wiekiem, dziecko z niej nie wyrasta. Ważne jest żeby wcześnie rozpocząć terapię logopedyczną, zanim dziecko rozpocznie naukę pisania i czytania w kl. I.